Studia: Wydział Rzeźby, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa, w pracowniach profesorów: Jerzego Jarnuszkiewicza, Stanisława Kulona, Grzegorza Kowalskiego oraz Wydział Rysunku w pracowni profesora Mariana Czapli, 1983–1989. Dyplom pod kierunkiem profesora Grzegorza Kowalskiego (Kuszenie świętego Antoniego), 1989. Autor wielkoformatowych rzeźb o schematycznej formie, nawiązujących stylistyką do sztuki prymitywnej. Stypendysta Galerii „Notoro”, Fundacji imienia Józefa Brandta Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1990–1992), Fundacji Kultury (1993–1994), Kulczyk Foundation (2004). Twórczość w zakresie rzeźby i rysunku. Stylistyka prac Ambroziaka nawiązuje do afrykańskiej sztuki prymitywnej. Zarówno w Ofierze Izaaka jak i w Niewiniątkach zastosowano przeskalowanie proporcji ciał, co w połączeniu z nieprzyjaznym wyrazem twarzy, wyłupiastymi oczami i uwydatnionymi genitaliami, podkreśla dramatyzm egzystencjalny współczesnego człowieka.
