W latach 1957–1977 kaplica pełniła funkcję kościoła parafialnego dla mieszkańców Orońska. Do celów ekspozycyjnych została przeznaczona dopiero po dekonsekracji, która nastąpiła w 1978 roku. W latach 1982–1985 przeprowadzono generalny remont obiektu. W 1987 roku zainaugurowano działalność Galerii „Kaplica” ekspozycją Portret rzeźbiarski. Przez jakiś czas funkcjonowała tam wystawa o charakterze stałym Tradycje historyczno-artystyczne Orońska. Ale zrezygnowano z tej koncepcji na rzecz niewielkich, czasowych prezentacji.
Galeria „Kaplica” mieści się w najstarszym na terenie Centrum obiekcie. Ze względu na swoją pierwotną funkcję i specyficzny klimat, przyciąga najczęściej artystów, którzy tworzą sztukę zamkniętą w przestrzeni duchowej. Niewielkie wystawy indywidualne wzbogaca aura tajemniczości i uroczystej powagi. Często są tu też organizowane ekspozycje kommemoratywne, poświęcone rzeźbiarzom, którzy odeszli, a w przeszłości byli związani z Orońskiem. W takim przypadku kontekst miejsca podkreśla sakralną wymowę wystawy, uświęcając dzieła sztuki i przenosząc zwiedzającego w inny, nieziemski wymiar.
Historia
Projekt budynku opierał się na założeniach klasycznej greckiej świątyni typu prostylos. Na trzystopniowej podstawie (krepidoma) wzniesiono na planie prostokąta nawę (naos), niższą przybudówkę z zakrystią i wysunięty poza obręb ścian czterokolumnowy portyk. Kolumny z głowicami w porządku doryckim dźwigają belkowanie, zwieńczone trójkątnym szczytem. Płaszczyznę tympanonu wypełnia płaskorzeźba z wyobrażeniem oka opatrzności bożej, a na architrawie poniżej, widnieje odnosząca się do niego przestroga: OMNIA VIDIT (Wszystko widzi). Poniżej, bezpośrednio nad otworem wejściowym, dopisano BENEDICTUS.QUI.VENIT.IN.NOMINE.DOMINI (Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana) wraz z datą MDCCCXXXXI. Rok 1841 wskazuje datę ukończenia budowy świątyni.
Wnętrze podzielone jest na dwa pomieszczenia – nawę i maleńką zakrystię. W nawie zachowała się mensa ołtarzowa. Ponad ołtarzem widoczny jest fragment niezbyt udanej, imitującej nastawę ołtarzową, polichromii autorstwa Alfreda Schouppé.
