Studia: Akadèmie Julian, Paryż, 1891–1892, u Antoine’a Marciè. Następnie kontynuował naukę w Ēcole Nationale et Speciale des Beaux-Arts u Alexandre’a Falguière’a i Jeana Lèona Gèrŏme’a, 1892–1896. W latach 1899–1935 profesor i kierownik Katedry Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1911–1912 i 1929–1931 pełnił funkcję rektora. Twórczość w zakresie: rzeźby, medalierstwa, malarstwa oraz ceramiki. Autor felietonów i książek o sztuce, między innymi: Gawędy z uczniami, Warszawa 1927, oraz podręcznika Ceramika artystyczna, Warszawa 1928. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za zasługi dla polskiej sztuki. W Dobrem koło Mińska Mazowieckiego znajduje się Społeczne Muzeum imienia Konstantego Laszczki.
.jpg)
