Studia: Akademia Sztuk Pięknych, Kraków, w pracowni profesora Xawerego Dunikowskiego (1945–1948) oraz Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa, pod kierunkiem profesora Franciszka Strynkiewicza (1948–1950). Dyplom 1952. Wykonywała ilustracje do wielu czasopism, współtworzyła „Grupę 55”, była wieloletnim pedagogiem w liceach plastycznych w Warszawie, Zakopanem, Nowym Wiśniczu. Współpracowała przy wykonywaniu detali architektonicznych w odbudowującej się po wojnie Warszawie. Głównym tematem jej twórczości był człowiek, początkowo przedstawiany realistycznie, następnie ukazany w sposób aluzyjny. Od form realistycznych przeszła do form biologiczno-abstrakcyjnych. Twórczość w zakresie: rzeźby, rysunku, poezji.
