Galeria Oranżeria
Sylwester Ambroziak
NIEWINIĄTKA
12 kwietnia – 1 czerwca 2008
kurator: Mariusz Knorowski
… Człowiek nie jest jednoznaczny, natura ludzka jest złożona i ten wachlarz wieloznaczności najbardziej mnie interesuje w sztuce. (…) Dzisiaj nie jest modne docierać do istoty, raczej traktuje się człowieka powierzchownie. Bliskie mi jest myślenie Dostojewskiego o człowieku w całej jego złożoności, wieloaspektowości, mnogości problemów. Trochę też z przekory wybrałem figuratywność jako środek wyrazu, by pokazać, że można w interesujący sposób przedstawić rzeźbę jako taką, nie idąc na siłę w stronę radykalnych nowości i mód artystycznych.
Fragment wypowiedzi artysty z: www.sztuka.pl z dn. 2007-11-23
Teraz tworzywem [w sztuce Ambroziaka] jest silikon, w jednolitym, szarym, zielonym lub różowym, zawsze stonowanym kolorze. Czasem niektóre figury mają namalowane jaskrawą farbą usta lub inne fragmenty swego ciała. To nowe tworzywo, „nowoczesne”, nadaje nową treść uniwersalizmowi symbolicznych postaci pokazywanych przez Ambroziaka. Poprzednio jego rzeźby kierowały nasze myśli gdzieś w przeszłość, do mitycznych początków. Szukały tego, co jest nam wspólne, odnajdywały go w czasie, który był „kiedyś” i który trwa w nas nadal. Ujawnia się w fundamentalnych przejawach rozwiniętego życia: miłości, walki, samotności i wspólnoty. To się teraz zmieniło, nowe silikonowo- -gumowe rzeźby nabierają cech innego rodzaju uniwersalizmu. (…) Uniwersalizm Ambroziaka zdąża teraz do kosmologii, oddala się od ziemskiej mitycznej przeszłości. Nowe rzeźby stają się częścią kontekstu biologicznego, wychodzą ze świata mitu i kulturowych uniwersaliów, wchodzą w świat biologicznej energii kosmosu, ludzi i istot do nich zbliżonych. Są różnej skali, przerastające wielkość dorosłego człowieka i mniejsze. (…) Ambroziak pokazuje relacje między postaciami, ich zbliżenia i związane z nimi dramaty. Silikonowe tworzywo rzeźb zaciera ślady fizycznego wysiłku rzeźbiarza, niweluje odciśnięty w materiale jego trud. Zastępuje go anonimowością produkcji, zachowywanymi w gumie odbiciami formy i jej spoiwami (…) Obecny etap twórczości Sylwestra Ambroziaka jest kontynuacją przeszłości, ale także różni się od niej. Dzięki nowemu tworzywu, które nadaje jej nowy sens.
cyt. z: Paweł Kozłowski, Tworzywo nadaje sens, EXIT. Nowa Sztuka w Polsce 2007, nr 2
Kalendarium: Sylwester Ambroziak ur. w 1964 w Łowiczu. Studia w latach 1983–1989 w ASP w Warszawie na Wydziale Rzeźby w pracowniach: prof. prof. Jerzego Jarnuszkiewicza, Stanisława Kulona i Grzegorza Kowalskiego. Rysunek w pracowni prof. Mariana Czapli. W 1989 roku uzyskał dyplom z rzeźby Kuszenie św. Antoniego w pracowni Grzegorza Kowalskiego. W 1992 otrzymał stypendium na realizację pracy Jeździec Polski (tryptyk monumentalnych rzeźb z brązu) – projekt sponsorowany przez Galerię Notoro. W latach 1993–1994 był stypendystą Fundacji Kultury. W 1997 otrzymał wyróżnienie za rzeźbę Kain i Abel na wystawie Sacrum w Częstochowie.
Uczestniczył w ponad siedemdziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Formy wypowiedzi artystycznej: rzeźba, rysunek
Wystawy indywidualne (po 2005 roku): 2005 – Rzeźba, Miejska Galeria Sztuki, Galeria Willa, Łódź; Wewnętrznie Cię przypominam, Galeria Sztuki „Stary Browar”, Poznań; – Rzeźby, Galeria Sztuki Współczesnej „ArtGalle”, Szczecin; – Metafora teraźniejszości [z Janem Ferencem], Galeria Lufcik, DAP, Warszawa [składanka]; 2006 – Rysunki i rzeźby, Galeria Art NEW media, Warszawa; –Rzeźba, Galeria Wizytująca, Strefa Skody – Galeria Rzeźby, Warszawa; 2007 – Sylwester Ambroziak, Galeria Promocyjna, Warszawa [kat.]; – Niewiniątka, Galeria Sztuki Współczesnej, Olsztyn [kat.]; – Rzeźba, Galeria Sztuki Szyb Wilson, Katowice; 2008 – Rosemary’s babies. Aranżacja rzeźbiarska, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń [składanka]; – Rosemary’s babies, Galeria Gardzienice, Lublin
Prace w zbiorach: Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej, Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu, Galerii Sztuki „Stary Browar” w Poznaniu, Galerii Miejskiej „Arsenał” w Poznaniu, Galerii Promocyjnej w Warszawie, Kunsthalle Exnergasse w Wiedniu, Hotelu InterContinental w Wiedniu, Fundacji Kultury w Warszawie, Kunstbahnhof w Herrnhut w Niemczech oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce, Austrii, Francji, Niemczech, Belgii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Luksemburgu i Szwecji.
Opracowała: Anna Podsiadły
