Wydarzenia
Na zlecenie Stowarzyszenia Szczecińskich Kupców w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku powstał ponad dwumetrowy model słynnego pomnika Sediny.
Pomnik Sediny, jako studnia-fontanna, stał przed wojną na dzisiejszym pl. Tobruckim (dawniej Marktplatz) w Szczecinie. Była to najokazalsza rzeźba Niemca Ludwiga Manzla powstała w latach 1894-1898. Przez kilka dziesięcioleci był urokliwą wizytówką miasta. Alegoryczna postać Sediny na łodzi Gryfitów, z herbem Szczecina z XVII w. na rufie, miała około trzech metrów wysokości, ramię opierała o fragment ożaglowania, drugą ręką przytrzymywała kotwicę. Poniżej znajdował się fragment dziobu statku, na którym wsparty był Merkury, bóg handlu. Sedinę otaczały nimfy, potwory morskie. Spod rzeźby spływała woda, obmywając kamienie cokołu. Cały pomnik otoczony był rzadkimi okazami roślin, niektóre z nich unosiły się na wodzie. Sedina stanowiła symbol handlowego charakteru Szczecina i jego związków z morzem. Pomnik ufundowali bogaci szczecińscy kupcy, właściciele okolicznych kamienic, hoteli i restauracji. Monument zaginął podczas II wojny światowej. Los jego jest nieznany. Podejrzewa się, że prawdopodobnie został przez Niemców zdemontowany i ukryty, lub przetopiony na cele wojenne.
Autorami współczesnego modelu pomnika są profesorowie warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, Adam Myjak i Antoni Janusz Pastwa - artyści rzeźbiarze, których prace znane są w kraju i poza jego granicami. Ich autorstwa jest również Kwadryga Apollina, która wieńczy fronton Teatru Wielkiego w Warszawie.
We wrześniu artyści rozpoczną prace nad modelem naturalnej wielkości, który będzie miał około 7 m wysokości.
