Galeria Oranżeria
Krzysztof Rozpondek
Parzyste, nieparzyste
9 sierpnia - 28 września 2008,
kurator: Bogusław Dobrowolski
Usytuowanie obiektów ceramicznych w obszarze wypowiedzi artystycznej, takiej jaką uprawia Krzysztof Rozpondek - łączy się z tradycyjną estetyką rzeźby, która jest teorią przedmiotu koncentrującą się na bryle, dającej się określić i nazwać, i w której znaczenie mają środki i warunki przedstawienia, a nie treści przedstawień. Oczyszczenie formy z narracji kieruje ją ku abstrakcji, a głównym aspektem oceny takiego dzieła są jego wartości wizualne i jego wynikający z materii kształt. Działania te waloryzuje dodatnio proces wypału.
Rozpondek należy do grona współczesnych artystów ceramików, którzy świadomie koncentrują się w swoim działaniu na ekspresji wynikającej z materii i tych działaniach barwnych, które są efektem kontrolowanych procesów fizycznych i chemicznych zachodzących w piecu ceramicznym (np. krystalizacja, redukcja), właściwych dla tej technologii.
Ważnym źródłem inspiracji i poszukiwań artysty jest sam proces tworzenia, jego plastyczny wyraz, a nie tylko wizualizacja będąca zapisem tego procesu, odnajdowanie form podstawowych i nadawanie kształtów archetypom.
W zredukowanej, minimalistycznej formie wyraża emocje obecne od najdawniejszych czasów w artystycznej działalności człowieka. To sprawia, że obiekty ceramiczne artysty cechuje podwójny obszar znaczeń. Z jednej strony jest to pamięć o odległych epokach, z drugiej wynikają one z kształtowania formy w wysokich temperaturach. Razem wskazują na postawę twórczą artysty, dla której niezwykłą wartością jest prawda - prawda materiału, prawda wyrazu i prawda procesu, który powołuje formę do istnienia.
fragment z tekstu Tamary Książek, Sztuka materii. O twórczości ceramicznej Krzysztofa Rozpondka
►Kalendarium: Urodzony w 1961 r. Ukończył studia na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, uzyskując w 1987 r. dyplom w pracowni prof. K. Cybińskiej. W 1996 r. w wyniku przewodu kwalifikacyjnego I stopnia uzyskał stanowisko adiunkta, w 2004 r. został doktorem habilitowanym, a od 2005 jest profesorem nadzwyczajnym wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Kieruje Pracownią Podstaw Projektowania Ceramiki.
Organizator akcji wypału obiektów ceramicznych w piecach polowych: węgierskim, raku i trocinowym. Wielokrotnie uczestniczył w plenerach i sympozjach w Bolesławcu, Kamieńcu Ząbkowickim, Lubinie, Starym Gronowie, Tułowicach, Wałbrzychu, Luboradowie a także w Glindow i Willebadessen (Niemcy), Kalinovie (Słowacja) oraz Kohila (Estonia). Brał udział w około stu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Laureat m.in. Nagrody ZO ZPAP Dzieło Roku za najlepszą wystawę indywidualną na Dolnym Śląsku w 2000 r. W 2008 r. otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
► Wystawy indywidualne (wybór):
1991 - Jak wiele innych - ogródek, BWA, Wrocław1996 - Ceramika, Muzeum ASP, Wrocław
2000 - Ceramika z pieca węgierskiego..., Galeria BOK, Bolesławiec
2001 - Galeria Na Solnym, Wrocław
2001 - Ceramika, Galeria Epicentrum, Jastrzębie Zdrój
2001 - Leżące, BWA, Wrocław
2003 - ...ET CARBO, Galeria Epicentrum, Jastrzębie Zdrój
2004 - ceRamiKa, BWA, Wrocław
2005 - Lapidarium, Galeria E.T., Głogów
2005 - Lapidarium II, Galeria Epicentrum, Jastrzębie Zdrój
2006 - OSTre, Muzeum Ceramiki, Bolesławiec
