Galeria Kaplica
Sabine Pleyel
SACRUM VERSUS EROS
30 sierpnia - 19 października 2008
kurator: Anna Podsiadły
Do rzeźb najchętniej wykorzystuję kamień i brąz. Decyzja ta jest uzasadniona tematyką moich prac. Zainteresowanie tymi materiałami, ich zgłębianie, poznawanie granic, a co za tym idzie znoszenie praw fizyki, stanowi elementarny punkt wyjścia mojej sztuki. Pozorna sprzeczność pomiędzy lekkością chwili, uchwyconej pomiędzy przedtem i potem, a często kruchą ciężkością obrabianego materiału wyznacza rytm mojej codziennej twórczości. Ciekawość towarzysząca odsłanianiu tego, co kryje się w kamieniu, bez całkowitej rezygnacji z formy, sprawia, że niektóre obiekty trafiają do publiczności pozornie nieukończone, otwierając pole do interpretacji i możliwego ukończenia moich rzeźb w wyobraźni danego widza.
Chodzi mi głównie o elementarne pytania dotyczące życia: skąd przychodzimy?, dokąd idziemy?, co pozostawimy? Jakie jest nasze podejście do radości i cierpienia, do miłości, rozstania, śmierci i Erosa, a jakie do pożądania, bólu i wolności oraz jej ograniczenia? Jak mogę wyrazić te życiowe tematy w swojej sztuce, w sposób zrozumiały i czytelny, jak mogę po-ruszyć, nie po-uczając? Stawiając to, czego nie da się wypowiedzieć, ponad to, co nazbyt oczywiste.
Sabine Pleyel, kwiecień 2008
Sabine Pleyel należy do tego rodzaju artystów, których metoda pracy polega na ustawicznym głodzie wiedzy i dążeniu do doświadczenia oraz poznania i którzy w ten sposób wciąż się rozwijają. Jej prace są inteligentne, zawsze ciekawe i zasługujące na uwagę pod względem pomysłów. Jest w nich pełno refleksji o człowieku i jego świecie, ale bez owych monumentalnych ambicji formalnych, przypisywanych tej dziedzinie sztuki.
Środki formalne rzeźbiarka wykorzystuje oszczędnie, trafnie i z jasną świadomością celu, aby zwięźle wyrazić myśl, która stanowi zawsze punkt wyjścia artystycznych przemyśleń. W ramach tych skromnych i prostych środków przekazuje jednak ważne ludzkie treści. Często opowiada o ludzkich problemach z wyrafinowanym i dyskretnym humorem. Jej rzeźby są jednak zawsze przejawem szerokiego zainteresowania kulturą i sztuką.
Pani Pleyel jest lubiana i szanowana w środowisku artystów, a dzięki przyjaźniom i wspólnemu rzeźbiarskiemu doświadczeniu pośrednio zbliża do siebie nasze kultury, których wzajemna znajomość jest wciąż zbyt mała.
Prof. Jan Kucz, listopad 2006
►Kalendarium: Sabine Pleyel urodziła się w 1958 r. w Wiedniu. W latach 1978-1982 studiowała w Akademie der Bildenden Künste w Wiedniu, w pracowni prof. Loisa Egga. Dyplom uzyskała w 1982 r. W latach 1985-1999 zajmowała się scenografią dla teatru, filmu i telewizji, jak i designem różnych programów rozrywkowych i wideoklipów oraz tworzeniem kostiumów dla austriackiej telewizji ORF. Od roku 1998 intensywnie zajmuje się filmem rysunkowym i animowanym oraz instalacją. Od roku 2004 kształci się w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku w dziedzinie rzeźby, tworząc kameralne prace głównie w kamieniu i brązie.
W roku 2007 artystka brała udział w konkursie dot. opracowania koncepcji parku natury Sölker Marmorwelt w Styrii oraz współpracowała przy tworzeniu pomnika Jana Pawła II w Częstochowie pod kierunkiem prof. Jana Kucza.
