Galeria Oranżeria
Jolanta Wołocznik
RZEŹBA
Galeria „Oranżeria”, 9 października – 28 listopada 2010 r.
Kurator: Jarosław Pajek
Twórczość Jolanty Wołocznik jest cichym dialogiem z odbiorcą. Siła przekazu małych rzeźb tkwi w prostocie zaproponowanej formy. Artystka dotyka w nich prozaicznych tematów, z których składa się nasze życie. Ukryty gdzieś głęboko, schowany w kącie świat emocji, przemożna potrzeba utrwalenia ulotnych stanów ducha oraz próba znalezienia właściwych rozwiązań formalnych, to najważniejsze cechy charakteryzujące jej twórczość. Postacie, które biorą udział w rzeźbiarskiej opowieści, pozbawione są konkretnych cech, mają jedynie pełnić rolę symbolu, znaku graficznego, stąd brak dbałości o skalę, anatomię czy detale. Dzięki temu widz ogarnia wzrokiem całą scenę, bez zbędnego błądzenia po szczegółach. Powstający w pewnych odstępach czasu „trójwymiarowy album” przywołuje nie tylko wydarzenia, ale również nastroje i emocje, które im towarzyszyły. Historie utrwalone przez artystkę opowiadane są nieśmiało, jakby szeptem, a postacie z rzeźb wydają się chować przed widzem, tulić w kątach, odwracać twarze w obawie przed zewnętrznym światem. Dzisiaj niewielu artystów przemawia takim językiem, większość sięga po medialne tematy, stosując mocne środki wyrazu.
Jolanta Wołocznik nieustannie opowiada o człowieku, tworząc swoje, jak sama je nazywa, „pokątne rzeźby”; niejako wyświetla kadry z filmu pod tytułem „Życie”. Te kamienne, niekiedy „nieostre” transmisje są jak prosty w swojej graficzności komiks. Artystka lubi ten język komunikacji, używa go od pewnego czasu, tworząc krótkie animacje komputerowe, ruchome obrazy bez wyraźnej fabuły, jednak silne w swojej wymowie.
Obcowanie z rzeźbami Jolanty Wołocznik daje nam poczucie odnajdywania w scenach na pozór banalnych, refleksji głębokich i szczerych, jakże ważnych w dzisiejszym zabieganym świecie.
Jarosław Pajek
► Kalendarium: Jolanta Wołocznik – urodzona w 1954 r. w Warszawie. W latach 1974–1979 – studia na Wydziale Rzeźby, ASP, Warszawa; 1979 – dyplom z wyróżnieniem w pracowni Małych Form Rzeźbiarskich prof. Zofii Demkowskiej. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Brała udział w wielu wydarzeniach związkowych tj.: 1996–2005 – Plenery Rzeźby w Kamieniu, CRP, Orońsko; 1992, 1993 – Plenery Ceramiczne, CRP, Orońsko. Od 2005 prywatnie kontynuuje coroczne pobyty twórcze w orońskim Centrum Rzeźby Polskiej. W 2001 roku uczestniczyła w Sympozjum Rzeźby w Kamieniu w Łucku na Ukrainie. W tym samym roku otrzymała III Nagrodę „Cepelii” w konkursie Pamiątka z Polski. Zajmuje się pracą pedagogiczną: w latach 1979–1989 w MDK „Bielany”; od 2003 roku prowadzi zajęcia dydaktyczne w Pałacu Młodzieży w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.
► Formy wypowiedzi artystycznej: malarstwo, rzeźba, ceramika, film animowany
► Wystawy indywidualne: 1985 – Malarstwo, Galeria Młodych, Warszawa; 2008 – Rzeźbki i filmiki, Artprzychodnia, Warszawa
► Wystawy zbiorowe: 1986 – Ekspresja lat 80., Galeria BWA, Sopot; Wystawa Malarstwa i Grafiki Artystycznej Środowiska Warszawskiego, Galeria Zachęta, Warszawa; 1991 – Obraz i ruch, Muzeum Kinematografii, Łódź; Tylko One, TPSP, Warszawa; 1992 – 15 Młodych Artystów z Warszawy, Galeria Podmurna, Toruń; 1993 – Ceramika – Struktury – Znaczenia, CRP, Orońsko; 1994 – Warszawski Miesiąc Malarstwa, Studio ART- Galeria klubu Radia Zet, Warszawa; I widział, że to było dobre..., Galeria DAP, Warszawa; 1996 – Małe formy, Galeria DAP, Warszawa; 1997 – Kometa, Galeria Pod Kasztanami, Warszawa; 1998 – Horyzont zdarzeń, Galeria pod Kasztanami, Warszawa; 1998 / 1999 – Tunel czasu, Galeria DAP, Warszawa; Galeria „Oranżeria”, CRP, Orońsko; Salon Sztuki Współczesnej, Bydgoszcz; 1999 – Ucho z papier-mâché, Galeria Pod Kasztanami, Warszawa; 2000 – Syndrom milenijnego przełomu. Wystawa rzeźby i malarstwa środowiska Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków, Galeria DAP, Warszawa; 2003 – Szkiełko i oko. Wystawa Sekcji Rzeźby OW ZPAP, Galeria Lufcik, Warszawa; 2004 / 2005 – Rzeźba w otwartych drzwiach, Galeria „Oranżeria”, CRP, Orońsko; 2005 – Mapy Myśli – Klucze Form. Warszawska rzeźba przełomu i początku wieku, Galeria DAP, Warszawa; 2007 – Visioni dell’umanità, Galeria „Pensieri in moto”, Rzym; 2009 – Międzynarodowe Triennale Rzeźby. Wystawa konkursowa, CKZ, Poznań
