Wykształcenie: Liceum Sztuk Plastycznych w Zakopanem, uczeń Antoniego Kenara, 1945–1950. Studia: Akademia Sztuk Pięknych, Kraków, 1950–1954. Dyplom pod kierunkiem profesora Xawerego Dunikowskiego, 1956. Od 1956 do 1991 związany pracą pedagogiczną z macierzystą uczelnią. W 1977 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Pełnił funkcję prorektora Akademii Sztuk Pięknych (1969–1978, 1987–1990). Autor realizacji pomnikowych, między innymi: Rycerze Pokoju, 1978, (Republika Federalna Niemiec) oraz rzeźbiarskich kompozycji architektonicznych. Laureat Nagrody I stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki za całokształt działalności artystycznej i dydaktycznej. Swoje prace realizował w kamieniu, drewnie, metalu i ceramice. Twórczość w zakresie: rzeźby, głównie konstruktywistycznej pomników, ceramiki, grafiki i rysunków.
