Jerzy Jarnuszkiewicz 1919–2005

Studia: Instytut Sztuk Plastycznych, Kraków w pracowni profesorów: Franciszka Kalfasa i Karola Homolacsa, 1936–1938, następnie w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, w pracowni profesora Tadeusza Breyera, 1938–1939. Po wojnie kontynuował naukę w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni profesora Tadeusza Breyera, następnie profesora Franciszka Strynkiewicza, 1947–1950. Dyplom, 1950. Od ukończenia studiów związany pracą dydaktyczną z macierzystą uczelnią. W 1969 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1980 profesora zwyczajnego. Jeden z najwybitniejszych pedagogów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Autor realizacji pomnikowych, między innymi: pomnika Małego Powstańca oraz pomnika Jana Pawła II i Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Lublinie, a także monet obiegowych, exlibrisów, grafik. Laureat nagród, między innymi: Nagrody imienia błogosławionego Brata Alberta (1983); Nagrody imienia Alfreda Jurzykowskiego, Nowy Jork, (1989). Twórczość w zakresie rzeźby, medalierstwa.