Pobyty indywidualne
Lipiec i sierpień tradycyjnie już są najbardziej pracowitymi miesiącami w CRP. Wre praca i na placu rzeźbiarskim, i w pracowniach, które, jak co roku o tej porze, są pełne. Orońsko gości zarówno młodych artystów, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę ze sztuką, jak i wieloletnich przyjaciół – stałych bywalców, którzy przyjeżdżają tu nie tylko ze względu na dogodności techniczne, ale przede wszystkim spokój i specyficzną atmosferę twórczą, którą odnajdują tylko tutaj.
Jerzy Fober jest zaprzyjaźniony z Orońskiem od lat, przyjeżdża na pobyty indywidualne, przywozi studentów na plenery, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej CRP, jego prace były prezentowane w Orońsku na licznych wystawach zbiorowych oraz dużej wystawie indywidualnej „Na obraz i podobieństwo” w roku 2009. Tworzywem, w którym artysta najczęściej pracuje jest drewno, podczas aktualnego pobytu wykonuje gliniany model 1:1 pomnika księdza Idziego Radziszewskiego – pierwszego rektora KUL. Odlana w brązie postać księdza Radziszewskiego, o wys. 2,5 m, stanie w Lublinie na skwerze abp. Józefa Życińskiego.
Stałą bywalczynią w CRP jest również Anna Wszyndybył. Podczas dotychczasowych pobytów rzeźbiarka pracowała głównie w kamieniu, tym razem jako tworzywo wykorzystuje drewno – gruszę. W pracowni pani Anny, która jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Malarzy i Rzeźbiarzy Tańca (Association des Peintres et Sculpteurs de la Danse Européens), powstaje „Tancerka odpoczywająca”, kameralna rzeźba o wymiarach 60 × 45 × 30 cm. Praca jest przygotowywana na wystawę.
Marysia Paruzel, przedstawicielka młodego pokolenia artystów, odkryła Orońsko i jego potencjał niedawno. Podczas miesięcznego pobytu wykonała instalację „przyj, przyj, oddychaj”, której elementami składowymi są: rzeźba gliniana, odlew silikonowy, fotografie na folii i odlewy ciała. Artystka wykorzystała różne materiały i różne techniki.
W pracowni ceramicznej Agnieszka Chudzicka wykonuje organiczne formy przestrzenne z gliny ceramicznej. Prace są robione techniką lepienia wałeczków.
Iwona Malchrowicz-Kulągowska, pracując techniką mieszaną, z metalu, siatki i gliny wykonuje instalację pod roboczym tytułem „Cykl…”. Będzie to praca dyplomowa w pracowni prof. Antoniego Janusza Pastwy na ASP w Warszawie. Aneksu do dyplomu z ceramiki pani Iwona będzie broniła w pracowni Stanisława Bracha. Tematem pracy praktycznej i teoretycznej jest kula – kula jako figura doskonała powstała z obrotu koła, kula jako symbol cyklu zamkniętego. Instalację będą tworzyły kule z drutu powleczone poszarpaną siatką, która stopniowo zanika. U podstawy instalacji będzie praca z aneksu – rozpadająca się aż do stadium piasku kula ceramiczna.
Anna Szalast kontynuuje rozpoczęty w ubiegłych latach autorski cykl „Rzeźba – dzieło współczesne w aurze urodzin, przekształceń czy odejścia”. Cykl stanowią monumentalne rzeźby w kamieniu o tematyce alegorycznej. Przeznaczone są do przestrzeni publicznej i mimo iż monumentalne pozbawione są pomnikowego patosu. Rzeźbiarka w pracy stosuje klasyczną obróbkę kamienia.
