Galeria Oranżeria
Władysław Garnik
SKOJARZENIA
Galeria „Oranżeria”, 18 sierpnia – 16 września 2012
Kurator: Bogusław Dobrowolski
Władysław Garnik tworzy w zakresie rzeźby, rysunku, grafiki i malarstwa. Realizuje formy kameralne i plenerowe oraz użytkowe. Zasadniczym tworzywem jego prac jest szamot, często patynowany lub polichromowany, oraz porcelana i kamionka. Głównym zagadnieniem twórczości Garnika jest postać ludzka, która stanowi motyw wyjściowy do rozważań nad problemami m.in. natury egzystencjalnej i humanistycznej. W rzeźbach artysty wyraźnie zaznaczają się tendencje ekspresjonizujące i symboliczne. Twórczość jego utrzymana jest w kręgu sztuki przedstawieniowej, tematycznej, figuralnej, chociaż jednocześnie w formach ceramicznych odbiega od tej konwencji dość daleko, nie wchodząc jednak w krąg rzeźby ściśle abstrakcyjnej. Artysta wyrobił sobie własny jednorodny styl, dlatego jego prace rozpoznaje się wśród innych od pierwszego spojrzenia. W mniejszym lub większym stopniu odchodzi od form powierzchownie realistycznych na rzecz niekonwencjonalnej kompozycji, znacznej deformacji, zmienności kształtów i wyolbrzymionych proporcji. Często w jego pracach pojawia się motyw głowy z otwartymi ustami, powiększone dłonie lub stopy funkcjonujące jako samoistna forma. W wielu pracach Garnik podejmuje wątki muzyczne, interesuje go zagadnienie ruchu. W pracach plenerowych często eksponuje graficzny szkielet kompozycji złożonej z zestawionych ze sobą geometrycznych elementów ażurowych. W pracach malarskich i rysunkowych, wykonanych głównie w akrylu i akwareli, pojawiają się tematy i motywy typowe dla rzeźby artysty. Garnik stosuje sugestywny kolor, często w zestawieniach dysonansowych, tworząc nastrój i nostalgii, i humoru, i niekiedy grozy.
►Kalendarium: Władysław Garnik (ur. 1937), mieszka i pracuje we Wrocławiu. W latach 1956–1957 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki, w latach 1957–1962. Artysta jest honorowym członkiem World Crafts Council-Europe oraz współzałożycielem działającej we Wrocławiu w latach 1976–1997 Grupy Twórczej „Nie Tylko My”. Wielokrotnie pełnił funkcję komisarza Plenerów Ceramiczno-Rzeźbiarskich w Bolesławcu. Był pedagogiem w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Artysta miał około dwudziestu wystaw indywidualnych w Polsce oraz za granicą, m.in. w Albstadt (Niemcy), Venray (Holandia), Brest (Francja). Uczestniczył również w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych, w tym za granicą: Faenza (Włochy); Vallauris, Reims, La Borne, Auxerre, Vallauris (Francja); Drezno, Landau, Bobenheim-Roxheim, Wiesbaden, Saarbrücken, Frankfurt nad Odrą, Monachium, Frechen, Lubece, Osnabrück, Regensburg (Niemcy); Nyon (Szwajcaria); Filadelfia, Baltimore, Pittsburgh, Maui, Honolulu (USA); Poperinge (Belgia); Luxemburg; Dordrecht, Schalkwijk (Holandia); Be’er Sheva (Izrael); Bornholm, Middelfart (Dania); Ateny (Grecja), Braunau (Austria). Jego prace znajdują się w licznych zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych na całym świecie.
►Nagrody i wyróżnienia (wybór): 1960 – II nagroda w konkursie scenograficznym, Wrocław; 1979 – I nagroda na I Biennale Ceramiki Polskiej, Wałbrzych; 1985 – III nagroda na IV Biennale Ceramiki Polskiej, Wałbrzych; 1987 – Grand Prix na V Biennale Ceramiki Polskiej, Wałbrzych; 1990 – wyróżnienie za zestaw użytkowy na wystawie ceramiki, Warszawa; 1992 – Prix Retraite Populaire na III Triennale Porcelany, Nyon (Szwajcaria); 1995 – Nagroda World Crafts Council-Europe na IV Triennale Porcelany, Nyon
► Prace w zbiorach: Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, Muzeum Okręgowego w Wałbrzychu, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Narodowego w Katowicach, Zamku „Książ” w Wałbrzychu, Muzeum Porcelany w Nyon, Kolekcji Sztuki Miasta Nyon, Kolekcji Ceramiki Współczesnej we Frechen, Muzeum „Ariana” w Genewie, Muzeum Ceramiki w Middelfart (Dania), w Kolekcji Ceramiki Współczesnej w Be’er Shevie oraz kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą (Europa, USA, Australia, Izrael, Japonia, Chiny).
