Galeria Kaplica
Magdalena Abakanowicz
TUR
Galeria „Kaplica”
10 listopada – 27 stycznia 2013
W cyklu rzeźb Coexistence odciski ludzkich torsów Abakanowicz zaopatruje w zwierzęce głowy. W jednej postaci koegzystuje ze sobą człowiek i zwierzę. Wspólne im są duch, wrażliwość i intuicja, ale bazują na różnych doświadczeniach rzeczywistości.
Abakanowicz od lat fascynuje odcisk ludzkiej postaci. Z kawałków zgrzebnego workowego płótna, zszywanego, sztukowanego i spajanego żywicą syntetyczną, artystka tworzy serie wydrążonych ludzkich figur. Ciało staje się tu negatywem, skorupą, formą odlewniczą, lecz jednocześnie stanowi pozytyw, trzon i masę. Formy tych prac są organiczne, a zarazem niemal archetypowe, nośne w każdym czasie. Człowiek, który ją interesuje, nie jest człowiekiem określonego czasu, jest człowiekiem w ogóle, a jej sztuka jest po prostu uniwersalną opowieścią o kondycji ludzkiej. W l. 70. XX w. Abakanowicz odbyła podróż do „źródeł energii” – odwiedziła Nową Gwineę, Celebes, Bali, Jawę i Tajlandię. Jak sama mówi: Jeździłam na pustynię Arizony dyskutować z Paolo Solerim i do Nowej Gwinei uczestniczyć w ceremonii inicjacyjnej. Badając człowieka, badałam właściwie siebie, ulegając ciekawości, nie żądam racjonalnych wytłumaczeń. (…) Mity legendy, baśnie potrzebne mi są, aby usprawiedliwiać własne odrywanie się od rzeczywistości.
Fascynacja organicznością świata przyrody, ujmowana początkowo przez artystkę w formie malarskiej, od 1959 r. wyrażana jest w postaci tkanych reliefów, będących przełomem w dotychczasowym myśleniu o tkaninie artystycznej. Od początku lat 60. rzeźbiarka wprowadza nowe materiały do prac (len, konopie, sizal, formowana wełna), komplikując i wzbogacając ich układy. Około 1965 r. kształtuje formę abakanów – trójwymiarowych dzieł o jednoznacznej konotacji ze światem floralnym. Od lat 80. syntetycznie ujęta postać człowieka staje się głównym motywem jej prac, wskazując na problematykę współczesnej kondycji ludzkiej w wymiarze uniwersalnym. W tym czasie komponuje również monumentalne realizacje z brązu i kamienia, prezentowane na wolnym powietrzu.
Magdalena Abakanowicz urodziła się w 1930 r. Ukończyła warszawską ASP. Tworzy w zakresie malarstwa olejnego, tkaniny, rzeźby, instalacji. Jest również autorką environments i filmów krótkometrażowych. Artystkę uhonorowano m.in. tytułem doktora honoris causa ASP w Łodzi, Royal College of Art w Londynie i Rhode Island School of Design w Providence. Jako pierwsza cudzoziemka została laureatką Distinction in Sculpture nowojorskiego Centrum Rzeźby (1993). Jej dzieła prezentowano w najważniejszych ośrodkach wystawienniczych w Polsce i za granicą. Brała udział w międzynarodowych przeglądach sztuki w Madrycie (1969), Sao Paulo (1979), Wenecji (1980), Paryżu (1991). Jej prace znajdują się kolekcjach ponad 60 muzeów w Polsce i za granicą; m.in. Stedelijk Museum w Amsterdamie, Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Modern Art i Metopolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
