Plenery
19 czerwca – 2 lipca 2006
Po raz szesnasty w orońskich pracowniach gościli głuchoniewidomi artyści-amatorzy. Opiekę merytoryczną sprawował pomysłodawca całego przedsięwzięcia, artysta rzeźbiarz – Ryszard Stryjecki, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Tegoroczny plener zgromadził 24 osoby, wśród których liczną grupę tworzyli ci, którzy nigdy nie mieli do czynienia z materiałem rzeźbiarskim, w tym przypadku z gliną.
Warsztaty rzeźbiarskie głuchoniewidomych są wyjątkową formą terapii. Dla wielu sam fakt uczestnictwa to – jak napisał kiedyś Ryszard Stryjecki – (...) nierzadko droga z dna rozpaczy, bezradności i upokorzeń poprzez możliwość artykulacji, fascynację tworzenia, do poczucia przydatności społecznej, zainteresowania, a nawet podziwu pełnosprawnych. Efekty terapeutyczne niewątpliwe (...)
Uczestnicy pleneru:
Krzysztof Błachut, Adolf Schaver, Bolesław Lejman, Janusz Szarkowicz, Jan Migdał, Teresa Stec, Natalia Szyda, Jadwiga Sawa, Stanisław Wójtowicz, Czesław Kurowski, Mieczysław Malesa, Henryk Kowalczyk, Stanisław Wojtyś, Bartłomiej Kaganiec, Leszek Koczot.
Ryszard Stryjecki urodził się w 1937 r. w Warszawie. Studiował na Wydziale Rzeźby w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom uzyskał w pracowni Mariana Wnuka w 1964 r. Zajmuje się rzeźbą i medalierstwem. Uczestniczył w wielu światowych biennale FIDEM: Helsinki, Budapeszt, Lizbona, Sztokholm, Londyn, Colorado Springs, Lozanna, Haga, Weimar. Brał również udział w wielu wystawach sztuki polskiej za granicą oraz zdobył liczne nagrody i wyróżnienia. Jego prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie i Poznaniu oraz w British Museum w Londynie.
