.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Wydarzenia
7 Triennale Młodych Kunszt we Lwowie
Kunszt 7TM
Wersja ukraińska
Pokaz w ramach Festiwalu Sztuki we Lwowie i Kongresu Kultury Partnerstwa Wschodniego
więcej: http://epccongress.lviv.ua/en/?page_id=1689
Galeria Dzyga, Muzeum Ikon, Muzeum Idei – Lwów
3 września – 3 października 2015
Uczestnicy: Sylwia Aniszewska, Marta Antoniak, Natalia Bażowska, Michalina Bigaj, Aleksandra Chciuk, Marcin Fabiński, Miłosz Flis, Natalia Janus – Malewska, Janusz Jasiński, Urszula Kluz-Knopek, Mikołaj Kowalski, Agata Kus, Adam Laska, Katarzyna Leszko, Daria Malicka, Justyna Mędrala, Ewa Pawlata, Urszula Pieregończuk, Agnieszka Piotrowska, Szymon Popielec, Dominik Risztel, Artur Rozen, Urszula Sępkowska, Anna Siekierska, Martyna Szwinta
Kurator: Leszek Golec
Koordynator: Jarosław Pajek
W 1992 roku Jan Berdyszak zainicjował projekt promocji „młodej sztuki” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, który był prekursorską ideą na ówczesnej scenie artystycznej i stał się jedną z najważniejszych manifestacji tego typu w Polsce. Zyskaliśmy możliwość poznania najbardziej interesujących twórców nowych pokoleń, których większość potwierdzała swój talent w późniejszej karierze artystycznej.
„W założeniu miała to być manifestacja pokoleniowa, bez żadnej próby ingerencji z zewnątrz, bez pokusy manipulacji i tendencyjnego forsowania jakiejś grupy nacisku czy środowiska. Młodzi, nieuwikłani w gry taktyczne krytycy – w domyśle niezainfekowani, czyli z założenia obiektywni i neutralni – mieli wyłaniać bliską im wiekowo reprezentację młodej sztuki. Mieli być głosem pokolenia, na rzecz którego próbowali sformatować wizję jego sztuki, z wyraźnie zaznaczonym dystansem do obowiązujących trendów i w opozycji wobec usankcjonowanego tradycją akademicką kanonu. (…) Potem narodził się pomysł peregrynacji do poszczególnych ośrodków akademickich (były to punkty kontaktowe, a nie orzekające instancje), w których każdy młody adept sztuki mógł się zaprezentować na zasadzie powszechności dostępu. Trochę to przypominało casting, ale miało też walor autentyczności, a bezpośrednia rozmowa wyjaśniała często treści, które nie były obciążone kuratorską interpretacją czy jakąkolwiek wykładnią nieautoryzowaną”. (Mariusz Knorowski, „Obieg” 17.12.2014, [online] http://www.obieg.pl/rozmowy/34263)
Impreza orońska wyróżnia się spośród podobnych wydarzeń otwartą, demokratyczną formułą ukazującą rozmaite dokonania w zakresie nie tylko rzeźby, ale także innych sztuk wizualnych. Zasady wyboru uczestników zmieniały się na przestrzeni lat. Jednak zawsze selekcja była dokonywana przez grupę kuratorów, krytyków bądź doświadczonych artystów w oparciu o ustalone demokratyczne kryteria. Uczestnicy tegorocznego Triennale zostali wyłonieni przez trójkę pracowników Centrum Rzeźby Polskiej: Leszka Golca, Jarosława Pajka i młodszego od nich Michała Grabowskiego przy pomocy wykładowców państwowych uczelni artystycznych z całego kraju. Ostateczne opracowanie i aranżację wystawy przyjął na siebie Leszek Golec.
W projekcie bierze udział 25 artystów związanych z polskimi uczelniami, którzy zaprezentują rzeźbę, obiekty, instalacje artystyczne, sztukę video. Choć niektórzy są jeszcze na studiach, a inni zupełnie niedawno je ukończyli, ich prace i projekty cechuje wysoki poziom profesjonalizmu, co zdecydowaliśmy się zaakcentować tytułem wystawy – Kunszt. Jest to niezwykle interesujący przegląd utalentowanych młodych artystów, którzy często przed rozpoczęciem kariery artystycznej poszukiwali innych dróg życiowych. Ukończyli uczelnie techniczne, architektoniczne, psychologię czy szkoły muzyczne, a dopiero później zdecydowali się na sztukę wizualną, co często owocuje interesującymi efektami przekonującymi o dużej dojrzałości ich autorów. Podejmują oni w swojej twórczości ważne polityczne i społeczne problemy, wykazując zaangażowanie godne aktywistów czy ekologów.
Eulalia Domanowska
Dyrektor ds. artystycznych
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
