ENG

Konferencja Rzeźba dzisiaj

Wydarzenia

Konferencja „Rzeźba dzisiaj”

 

Międzynarodowe seminarium poświęcone rzeźbie współczesnej, zorganizowane w dniach 20–21 października 2016 w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku jako wydarzenie towarzyszące wystawie Sir Tony Cragga.

» Program konferencji

Wystawa w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku jest największą prezentacją twórczości artysty w Polsce. Pokazujemy prawie 40 różnorodnych, w większości monumentalnych prac z lat 1987–2015, będących reprezentatywnym przeglądem jego fascynującej sztuki, a także rysunki i akwarele, uzupełniające twórczość rzeźbiarską.

Celem konferencji „Rzeźba dzisiaj” jest refleksja na temat rzeźby i jej miejsca we współczesnej sztuce. Do udziału w dyskusji zaprosiliśmy teoretyków sztuki z Polski i Europy. Chcemy wspólnie zastanowić się czym obecnie jest rzeźba, zdefiniować jej pojęcie i rolę w dzisiejszym świecie, oraz poruszyć kwestię rzeźby w przestrzeni publicznej. Seminarium jest skierowane do teoretyków sztuki, rzeźbiarzy, a także przedstawicieli uczelni artystycznych – profesorów i studentów. Chcemy, aby teoretycy wraz z rzeźbiarzami spróbowali odpowiedzieć na pytanie: czy dziś można jeszcze uprawiać klasyczną rzeźbę?, a także podjąć próbę definicji pojęć: instalacja artystyczna, obiekt artystyczny.

Zakładamy, że konferencja przyczyni się do nowego postrzegania rzeźby, co jest szczególnie istotne dla środowiska rzeźbiarzy i studentów sztuki, a także wspomoże wymianę teorii i koncepcji twórczych.

W seminarium biorą udział teoretycy z Wielkiej Brytanii i Niemiec: Tony Cragg – artysta, autor wystawy, dr Julia Kelly – badaczka historii sztuki na Uniwersytecie w Hull, Martin Henatsch – dr historii sztuki, były dyrektor artystyczny Pawilonu Wewerki w Münster i Parku Gerisch w Neumunster, oraz pięciu teoretyków z Polski: Paweł Polit – Muzeum Sztuki w Łodzi, Anna Maria Leśniewska – historyk sztuki i badaczka rzeźby, Agnieszka Tarasiuk – kuratorka Muzeum Rzeźby Królikarnia w Warszawie, oddział Muzeum Narodowego, Ewa Małgorzata Tatar – krytyczka i historyczka sztuki, kuratorka oraz moderatorka Marta Smolińska – profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Ponadto swoją twórczość zaprezentują: Krzysztof M. Bednarski, Grzegorz Klaman i Jarosław Kozakiewicz.

 

  1. Tony Cragg

Brytyjski rzeźbiarz, jeden z najbardziej znanych artystów na świecie. Od 1977 roku mieszka i pracuje w Wuppertalu w Niemczech. Ukończył Wimbledon School of Art (1970–1973) oraz Royal College of Art (1973–1977). Reprezentował Wielką Brytanię na 43. Biennale w Wenecji w 1988 roku. W tym samym roku otrzymał prestiżową Nagrodę Turnera przyznawaną przez Tate Gallery w Londynie. W przeddzień wernisażu w Orońsku królowa angielska Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki. Był profesorem w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu (1999–2009), od 2009 do 2014 w Kunstakademie w Düsseldorfie. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. Praemium Imperiale w kategorii rzeźby w Tokio (2007), odznaczony Orderem Zasługi I Klasy Republiki Federalnej Niemiec (2012). Brał udział w kilkuset wystawach zbiorowych.

  1. dr Martin Henatsch

Historyk sztuki, autor i kurator licznych projektów, zwłaszcza w przestrzeni publicznej. Zaangażowany w kwestiach sztuki w przestrzeni publicznej i zmian strukturalnych przestrzeni publicznej. Omówił te kwestie w swoim  największym projekcie Show me the Way to Public Sphere w 2006 roku w Wiesbaden (Niemcy). Od 2007 do 2014 dyrektor artystyczny Gerisch-Foundation w Neumünster (północne Niemcy).

Jako dyrektor założyciel Gerisch-Foundation, rozbudował program wystaw oraz ukształtował pomysł rzeźby-parku. Tam też nadzorował projekty tematyczne m.in. Back to Earth. Rediscovering Ceramics in Art oraz indywidualne wystawy międzynarodowych artystów, takich jak Mark Dion, Carsten Holler, Thorsten Goldberg lub obecnie Yinka Shonibare.

  1. Julia Kelly

Pracownik naukowy w School of the Arts, Loughborough University. Autorka wielu książek, mi.in. Art, Ethnography and the Life of Objects: Paris c. 1925–1935 (Manchester, 2007); Giacometti: Critical Essays (red. z Peterem Readem, Ashgate, 2009); Found Sculpture and Photography from Surrealism to Contemporary Art (red. z Anną Dezeuze, Ashgate, 2013); and The Sculpture of Bill Woodrow (wspólnie z Jonem Woodem, Lund Humphries, 2013). Pracowała w Tate i Centrum Pompidou w Paryżu i na uniwersytetach w Manchesterze i Hull. Wydała eseje na temat surrealizmu i etnografii, scalającego sztuki zarówno nowoczesnych i współczesnych artystów, jak Henry Moore, Joseph Cornell, Paule Vezelay, Andre Masson, Eduardo Chillida, Mark Dion, Bill Tucker, Michael Sandle, Kathy Dalwood i Nick Ervinck.

  1. dr Anna Maria Leśniewska

Historyczka, krytyczka sztuki, wykładowczyni w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Prowadzi badania nad sztuką przestrzeni w Instytucie Sztuki PAN, Muzeum Narodowym, Galerii Zachęta w Warszawie, łącząc pracę badawczą z praktyką kuratorską. Autorka ponad 40 wystaw, licznych monografii m.in.: Puławy 66 (2006), Magdalena Więcek. Przestrzeń jako narzędzie poznania. Space as a tool for cognition (2013) oraz prac teoretycznych m.in.: Nowe miejsce rzeźby w sztuce polskiej lat 60. XX w. jako wyraz przemian w sztuce przestrzeni (2015), w których podejmuje problemy związane z pojęciem tradycyjnej formy rzeźbiarskiej, jak i działań w przestrzeni publicznej, członkini polskiej sekcji AICA.

  1. Paweł Polit

Kurator, autor tekstów o sztuce, nauczyciel akademicki. Do 2011 kurator programu Audytorium w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski; od 2011 kierownik Centrum Muzeologicznego w Muzeum Sztuki w Łodzi. Kurator wystaw w CSW Zamek Ujazdowski, m.in.: Peter Downsbrough (1994), Refleksja konceptualna w sztuce polskiej. Doświadczenia dyskursu: 1965–1975 (1999), Stanisław Ignacy Witkiewicz. Marginalia filozoficzne (2004), Martin Creed (2004), Bruce Nauman (2009); współkurator wystaw: Ryszard Stanisławski. Muzeum otwarte (2006), Stefan Themerson. O potrzebie tworzenia widzeń (2008) oraz Włodzimierz Borowski (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, 2010). Publikował w katalogach wystaw i w pismach: „Kresy”, „Magazyn Sztuki”, „Er®go”, „Obieg”, „Piktogram”, „Afterall”, „ARTMargins”. Od 2001 roku prowadzi zajęcia poświęcone sztuce amerykańskiej i brytyjskiej w Ośrodku Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego

  1. dr hab. Marta Smolińska, prof. Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu

Historyczka i krytyczka sztuki; w latach 2003–2014 adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK w Toruniu; od 1.10.2014 profesorka w Katedrze Teorii Sztuki i Filozofii na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu; trzykrotna stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (Program Start. Stypendia dla Młodych Uczonych: edycje 2005 i 2006; Program Kwerenda: edycja 2008); stypendystka DAAD (2012); laureatka fellowship w Graduiertenschule für Ost- und Südosteuropastudien an der Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium (2014); członkini polskiej sekcji AICA; kuratorka licznych wystaw sztuki współczesnej, krytyczka sztuki, autorka książek i wielu rozpraw z historii sztuki.

  1. Agnieszka Tarasiuk

Artystka, kuratorka i działaczka społeczna, absolwentka warszawskiej ASP. W 2000 roku wraz z pracownikami Galerii Arsenał w Białymstoku założyła Stowarzyszenie Edukacji Kulturalnej WIDOK, pomysłodawczyni i koordynatorka cyklu projektów w Domu Ludowym w Sokolu na Podlasiu, dyrektorka Domu Pracy Twórczej w Wigrach (2008–2010). Obecnie główny kurator Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie.

  1. Ewa Tatar

Krytyczka i historyczka sztuki, kuratorka. Stypendystka m.in. American Center Foundation (2008), Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2010), Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Młoda Polska” (2011). Redaktorka pism „Panoptikum” i „Obieg” oraz serii Linia Wizualna Korporacji Ha!art. W latach 2008–2009 naczelna „Ha!artu”. Redaktorka działu sztuka w „Tekstyliach Bis”, współautorka tomów Imhibition i Krótka historii Grupy Ładnie, autorka kilkudziesięciu tekstów publikowanych na łamach czasopism oraz w katalogach wystaw i antologiach. Interesuje ją sztuka współczesna, przepisywanie historii sztuki, krytyka feministyczna, teoria kultury i jej zastosowanie w praktykach muzealniczych i kuratorskich oraz kuratorowanie jako metoda historii sztuki i praca z kontekstem.

  1. Krzysztof M. Bednarski

Rzeźbiarz, aukcjoner, twórca instalacji i obiektów, plakacista. Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowniach prof. Jerzego Jarnuszkiewicza i prof. Oskara Hansena, 1973–1978. Od 1986 roku mieszka w Rzymie; intensywnie obecny również na polskiej scenie artystycznej. Kilkakrotnie wyróżniony stypendium MKiDN, m.in. za wkład w promocję sztuki polskiej za granicą. Stypendysta Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rządu Włoskiego (1988–1989), Leube Foundation, Salzburg-Gartenau (2004). Laureat nagrody im. Katarzyny Kobro (2004), Nagrody Artystycznej Kwartalnika „Exit” (2011). Odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2011). Autor pomników, m.in. Konstantego Puzyny, Krzysztofa Kieślowskiego, Ryszarda Cieślaka oraz realizacji przestrzennych Incontro con Federico Fellini w Rimini (1994) czy pamięci Fryderyka Chopina La note bleue w Wiedniu (2010).

  1. prof. Grzegorz Klaman

Artysta, rzeźbiarz, performer, pedagog, kurator i animator życia kulturalnego, aktywista. Studiował na Wydziale Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, 1980–1985, dyplom w pracowni prof. Franciszka Duszeńki. W 1985 rozpoczął pracę na macierzystej uczelni, od 1996 roku prowadzi tam Pracownię Intermedialną na Wydziale Rzeźby. Jest współtwórcą licznych inicjatyw w Gdańsku, od Galerii Wyspa, przez Otwarte Atelier, Centrum Sztuki Łaźnia, po działający na terenie Stoczni Gdańskiej Instytut Sztuki Wyspa. Mieszka i pracuje w Gdańsku.

  1. dr hab. Jarosław Kozakiewicz

Artysta działający na pograniczu sztuki, nauki i architektury, związany z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie, wykładowca na Wydziale Wzornictwa. Jest absolwentem rzeźby warszawskiej ASP oraz Cooper Union for the Advancement of Science and Art w Nowym Jorku. Laureat nagród, m.in.: I nagrody w konkursie na projekt zagospodarowania terenów poprzemysłowych w Boxberg w Niemczech (2003), I nagrody w międzynarodowym konkursie na koncepcję Parku Pojednania w Oświęcimiu (2005), I nagrody w konkursie na projekt rzeźby w Stuttgarcie (2006), nagrody magazynu „Arteon” (2007), wyróżnienia specjalnego w konkursie na projekt budynku MSN w Warszawie (2007). Reprezentował Polskę na 10. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji (2006). Mieszka i pracuje w Warszawie.

 

Wystawa „Tony Cragg. Rzeźba” została objęta honorowym patronatem British Council w oraz Ambasady Brytyjskiej.

Osoby zainteresowane udziałem w konferencji jako słuchacze mogę przysyłać zgłoszenia na adres:

sekretariat@rzezba-oronsko.pl



kategoria: Wydarzenia, autor: Eulalia Domanowska, dodano: 2016-09-20 10:42:41, czytane: 3571 x
Landart Network O.pl Fundacja im. Józefa Brandta Biuletyn Informacji Publicznej Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego